Перевод: с польского на русский

с русского на польский

(zgłosić się)

  • 1 zgłosić się

    сов.
    яви́ться

    zgłosić się się do pracy — яви́ться на рабо́ту

    zgłosić się się po coś — яви́ться (прийти́) за че́м-л.

    zgłosić się się na ochotnika — вы́зваться (доброво́льцем)

    zgłosić się się do pomocy — вы́зваться помога́ть

    Słownik polsko-rosyjski > zgłosić się

  • 2 zgłosić\ się

    сов. явиться;

    \zgłosić\ się się do pracy явиться на работу;

    \zgłosić\ się się po coś явиться (прийти) за чём-л.;

    \zgłosić\ się się na ochotnika вызваться (добровольцем); \zgłosić\ się się do pomocy вызваться помогать

    Słownik polsko-rosyjski > zgłosić\ się

  • 3 zgłosić się

    • check in

    Słownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > zgłosić się

  • 4 stawić się

    сов.
    яви́ться, прибы́ть

    stawić się się na rozkaz — яви́ться по прика́зу

    stawić się się na godzinę piątą — яви́ться (прибы́ть) к пяти́ часа́м

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > stawić się

  • 5 stawić\ się

    сов. явиться, прибыть;

    \stawić\ się się na rozkaz явиться по приказу; \stawić\ się się na godzinę piątą явиться (прибыть) к пяти часам

    + przybyć, zgłosić się, zjawić się

    Słownik polsko-rosyjski > stawić\ się

  • 6 zgłaszać się

    несов.
    явля́ться; ср. zgłosić się

    Słownik polsko-rosyjski > zgłaszać się

  • 7 zgłaszać\ się

    несов. являться; ср. zgłosić się

    Słownik polsko-rosyjski > zgłaszać\ się

  • 8 odezwać się

    odezwę się, odezwie się, odezwij się сов.
    1) сказа́ть, произнести́

    odezwać się się do kogoś — заговори́ть с ке́м-л., обрати́ться к кому́-л.

    2) разда́ться, послы́шаться
    3) перен. отозва́ться

    odezwać się się o kimś lekceważąco — пренебрежи́тельно отозва́ться о ко́м-л.

    odezwała się w kimś ambicja — в ко́м-л. заговори́ло самолю́бие

    4) отозва́ться, пода́ть весть
    5) карт. объяви́ть ( масть)

    odezwać się się w piki — объяви́ть пи́ки

    Syn:
    powiedzieć 1), rozlec się, zabrzmieć, zadźwięczeć 2), przesłać wiadomość 4), zgłosić 5)

    Słownik polsko-rosyjski > odezwać się

  • 9 ochotnik

    сущ.
    • волонтер
    • доброволец
    • ополченец
    * * *
    1) доброволец
    2) wojsk. ochotnik воен. ополченец
    myśliwy охотник
    * * *
    доброволец;

    zgłosić się na \ochotnika вызваться добровольно; пойти добровольцем

    * * *
    м
    доброво́лец

    zgłosić się na ochotnika — вы́зваться доброво́льно; пойти́ доброво́льцем

    Słownik polsko-rosyjski > ochotnik

  • 10 odbiór

    сущ.
    • квитанция
    • получение
    • поступление
    • прием
    • приемка
    • принятие
    • приём
    • расписка
    * * *
    odbi|ór
    ♂, Р. \odbióroru 1. получение ň; приём, приёмка ž;

    pokwitować \odbiór расписаться в получении;

    przyjść (zgłosić się) po \odbiór czegoś прийти (явиться) за чём-л. (чтобы получить что-л.);
    2. радио приём;

    przejść na \odbiór перейти на приём; radio, telewizor ma dobry, zły \odbiór радио, телевизор хорошо, плохо работает (о качестве звука, изображения);

    3. восприятие ň;
    \odbiór sztuki восприятие искусства
    +

    1. odebranie, otrzymanie

    * * *
    м, Р odbioru
    1) получе́ние n; приём, приёмка ż

    pokwitować odbiór — расписа́ться в получе́нии

    przyjść (zgłosić się) po odbiór czegoś — прийти́ (яви́ться) за че́м-л. (что́бы получи́ть что́-л.)

    2) радио приём

    przejść na odbiór — перейти́ на приём

    radio, telewizor ma dobry, zły odbiór — ра́дио, телеви́зор хорошо́, пло́хо рабо́тает (о качестве звука, изображения)

    3) восприя́тие n

    odbiór sztuki — восприя́тие иску́сства

    Syn:
    odebranie, otrzymanie 1)

    Słownik polsko-rosyjski > odbiór

  • 11 sprzeciw

    сущ.
    • возражение
    • иммунитет
    • контраст
    • оппозиция
    • протест
    • противодействие
    • противоположность
    • противопоставление
    • противоречие
    • реостат
    • сопротивление
    • сопротивляемость
    * * *
    ♂, Р. \sprzeciwu возражение ň; сопротивление ň; протест;

    ostry \sprzeciw резкий (категорический) протест; spotkać się ze \sprzeciwem вызвать возражения (протест); встретить сопротивление; zgłosić \sprzeciw заявить протест

    + protest

    * * *
    м, P sprzeciwu
    возраже́ние n; сопротивле́ние n; проте́ст

    ostry sprzeciw — ре́зкий (категори́ческий) проте́ст

    spotkać się ze sprzeciwem — вы́звать возраже́ния (проте́ст); встре́тить сопротивле́ние

    zgłosić sprzeciw — заяви́ть проте́ст

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > sprzeciw

  • 12 odezwać

    глаг.
    • беседовать
    • высказывать
    • выступать
    • говорить
    • заговорить
    • звучать
    • перейти
    • поговаривать
    • разговаривать
    • сказать
    * * *
    odezw|ać
    się, \odezwaćę się, \odezwaćie się, \odezwaćij się сов. 1. сказать, произнести;
    \odezwać się do kogoś заговорить с кем-л., обратиться к кому-л.; 2. раздаться, послышаться; 3. перен. отозваться; \odezwać się о kimś lekceważąco пренебрежительно отозваться о ком-л.; \odezwaćała się w kimś ambicja в ком-л. заговорило самолюбие; 4. отозваться, подать весть; 5. карт. объявить (масть); \odezwać się w piki объявить пики
    +

    1. powiedzieć 2. rozlec się, zabrzmieć, zadźwięczeć 4. przesłać wiado-mość 5. zgłosić

    Słownik polsko-rosyjski > odezwać

См. также в других словарях:

  • zgłosić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zgłaszać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zgłaszać się – zgłosić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przybywać gdzieś, do kogoś w jakimś celu, najczęściej na czyjeś polecenie lub zalecenie zwracać się z czymś do kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zgłosić się na czyjeś wezwanie. Zgłaszać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zgłosić — dk VIa, zgłoszę, zgłosićsisz, zgłoś, zgłosićsił, zgłoszony zgłaszać ndk I, zgłosićam, zgłosićasz, zgłosićają, zgłosićaj, zgłosićał, zgłosićany «wystąpić z czymś, przedstawić coś do realizacji, oceny, zatwierdzenia lub przedstawić kogoś,… …   Słownik języka polskiego

  • stawić się — dk VIa, stawić sięwię się, stawić sięwisz się, staw się, stawić sięwił się stawiać się ndk I, stawić sięam się, stawić sięasz się, stawić sięają się, stawić sięaj się, stawić sięał się «przybyć osobiście, przyjść gdzieś, zgłosić się» Stawić się… …   Słownik języka polskiego

  • odezwać się — dk IX, odezwać sięzwę się, odezwać sięzwiesz się, odezwać sięzwij się, odezwać sięał się odzywać się ndk I, odezwać sięam się, odezwać sięasz się, odezwać sięają się, odezwać sięaj się, odezwać sięał się 1. «przemówić, powiedzieć coś; zagadnąć… …   Słownik języka polskiego

  • zapisać — dk IX, zapisaćpiszę, zapisaćpiszesz, zapisaćpisz, zapisaćał, zapisaćany zapisywać ndk VIIIa, zapisaćsuję, zapisaćsujesz, zapisaćsuj, zapisaćywał, zapisaćywany 1. «zapełnić pismem» Zapisać cały zeszyt. 2. «utrwalić coś pisząc; zanotować» Zapisać… …   Słownik języka polskiego

  • pozgłaszać — dk I, pozgłaszaćam, pozgłaszaćasz, pozgłaszaćają, pozgłaszaćaj, pozgłaszaćał, pozgłaszaćany «zgłosić wiele czegoś (np. wiele projektów, prac) lub wiele osób do czegoś; zgłosić kolejno» Pozgłaszać projekty, prace, wnioski do zatwierdzenia, do… …   Słownik języka polskiego

  • telefon — m IV, D. u, Ms. telefonnie; lm M. y 1. «urządzenie techniczne umożliwiające dwustronną rozmowę na odległość, składające się z aparatów nadawczo odbiorczych połączonych przewodami; także: każdy z takich aparatów; aparat telefoniczny» Telefon… …   Słownik języka polskiego

  • zameldować — dk IV, zameldowaćduję, zameldowaćdujesz, zameldowaćduj, zameldowaćował, zameldowaćowany 1. «złożyć meldunek, sprawozdanie, raport; zawiadomić, oznajmić, donieść, zaanonsować» Zameldować dowódcy wykonanie rozkazu. Zameldować o przebiegu sprawy.… …   Słownik języka polskiego

  • ochotnik — m III, DB. a, N. ochotnikkiem; lm M. ochotnikicy, DB. ów «człowiek zgłaszający się dobrowolnie, samorzutnie do jakiejś pracy, zwłaszcza do służby wojskowej» Walczyć jako ochotnik. Werbować ochotników. ◊ Pójść, zgłosić się itp. na ochotnika «pójść …   Słownik języka polskiego

  • zgłoszenie — n I 1. rzecz. od zgłosić Zgłoszenie wypadku w pracy. 2. lm D. zgłoszenieeń «pisemna lub ustna deklaracja oznajmiająca gotowość przystąpienia do czegoś, wzięcia udziału w czymś; podanie kandydata, reflektanta na coś, oferta» Zgłoszenia o zamianę… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»